Kuba Kokocha
Wilkasy / Port AZS Wilkasy / 20:30
Za każdą silną marką stoi nie tylko wizja, ale i ludzie — często tacy, których nie widać na pierwszym planie. W przypadku serowarni Chèvre au lait wielu kojarzy Martę. To ona pojawia się na relacjach, opowiada o smakach, dzieli się codziennością życia na wsi i rozwojem serowarskiego świata. Ale obok niej, trochę w cieniu kamer, działa Kamil — jej partner, przyjaciel, współtwórca i cichy bohater, bez którego wiele z tego, co dziś działa, po prostu by nie istniało.
Kamil nie potrzebuje fleszy, nie szuka atencji. Jego siłą jest obecność — cicha, konsekwentna, oparta na pracy i sercu do zwierząt. Rozumie kozy, obserwuje, wie, kiedy coś jest nie tak, potrafi podejść z cierpliwością i spokojem. Kozy to nie tylko część serowarskiego biznesu — dla Kamila to żywe stworzenia, którymi się opiekuje z prawdziwą miłością.
Ale to nie tylko relacja ze zwierzętami czyni go wyjątkowym. Kamil ma też ogromny talent do tworzenia przestrzeni — dosłownie. To on budował koziarnię. To jego ręce stawiały ogrodzenia, konstruowały koziarnię, wymyślały i poprawiały dziesiątki rozwiązań, dzięki którym codzienność w serowarni jest możliwa. Zręczny, dokładny, myślący kilka kroków do przodu — dzięki niemu kozy mają nie tylko bezpieczny dom, ale i komfortową przestrzeń do życia.
To właśnie dlatego Marta może dziś tworzyć, promować, pokazywać to wszystko w social mediach i kontaktować się z klientami. Bo wie, że w tle jest ktoś, kto zadba, kto po prostu jest. I choć Marta robi kawał pięknej roboty w pokazaniu światu ich serowarskiej historii, to nie byłoby tej historii bez Kamila — człowieka, który zamiast mówić, po prostu robi.
W świecie, który coraz częściej gloryfikuje widoczność, Kamil przypomina, jak wielką wartość ma to, co dzieje się po cichu. Jego wsparcie to nie gest — to codzienność. To budowanie, noszenie, naprawianie, opiekowanie się. To także emocjonalna obecność — bycie obok, gdy Marta ma pomysł, wątpliwość, sukces, zmęczenie. I właśnie dlatego ich serowarnia to nie tylko miejsce produkcji, ale wspólny dom. Dla nich, dla kóz i dla każdego, kto choć raz skosztował ich serów i poczuł, że za tym smakiem stoi coś prawdziwego.
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.
Artykuł nie ma jeszcze komentarzy, bądź pierwszy!