Wilczy Szaniec to kwatera główna wodza III Rzeszy oraz Naczelnego Dowództwa Sił Zbrojnych Niemiec w latach 1941-1944. To także miejsce nieudanego zamachu na Adolfa Hitlera, przeprowadzonego 20 lipca 1944 roku pod dowództwem pułkownika Clausa von Stauffenberga.
Zamach na życie Hitlera w Wilczym Szańcu koło Rastenburga (obecnego Kętrzyna) w Prusach Wschodnich wśród wielu historyków uznawany jest za najbardziej znany akt oporu wobec wodza III Rzeszy. Niemiecki ruch oporu chciał zabić Hitlera, przeprowadzić pucz wojskowy, obalić reżim nazistowski i przejąć władzę w Niemczech. Nowy rząd mieli tworzyć: Carl Friedrich Goerdeler jako kanclerz oraz Ludwig Beck jako głowa państwa.
Bomba eksplodowała 20 lipca 1944 roku o godzinie 12:42 w sali narad sytuacyjnych. Materiał wybuchowy w teczce podłożył oficer Wehrmachtu pułkownik Claus von Stauffenberg. Wybuch ranił większość obecnych. Adolf Hitler odniósł lekkie rany, które nie zagrażały jego życiu.
Claus von Stauffenberg pozostawił teczkę w bezpośrednim sąsiedztwie Hitlera, po czym opuścił salę pod pretekstem ważnej rozmowy telefonicznej. Jeden z żołnierzy obecnych na spotkaniu przypadkowo przewrócił teczkę, po czym została ona odstawiona w inne miejsce. Źródła historyczne podają, że przywódca III Rzeczy w momencie eksplozji pochylony był nad stołem o grubym, dębowym blacie. Narada odbywała się w drewnianym, wzmocnionym baraku, w którym ze względu na upał pootwierano okna - to rozproszyło siłę wybuchu. Gdyby jednokilogramowa bomba wybuchła w betonowym schronie, wszyscy uczestniczący w spotkaniu zginęliby.
Po podłożeniu ładunku pułkownik Stauffenberg, przekonany, że Hitler zginął, niezwłocznie wrócił do Berlina, by tam dowodzić puczem i kontynuować strategiczny plan przejęcia władzy po śmierci Hitlera, nazywany Operacją Walkiria. Spiskowcom jednak nie udało się wzniecić ogólnoniemieckiego powstania – wieści o tym, że Hitler przeżył, dotarły do Berlina, a oddziały wierne przywódcy III Rzeszy rozpoczęły kontrakcję. Krótko po eksplozji bomby, większość zamachowców została zatrzymana. Pułkownik Claus von Stauffenberg i jego współpracownicy zostali straceni. Hitler rozpoczął czystki.
Wśród ponad 200 osób straconych za udział w zamachu byli: marszałek polny Erwin von Witzleben, 19 generałów (m.in. Ludwig Beck), 26 pułkowników, 2 ambasadorów, 7 dyplomatów, minister, 3 sekretarzy stanu, a także szef policji kryminalnej, wielu prezydentów i premierów rządów krajów związkowych. W zamach na Hitlera zaangażowany był również niemiecki arystokrata i oficer, właściciel oddalonego o kilkanaście kilometrów od Wilczego Szańca majątku w Sztynorcie - hrabia Henryk Lehndorff, którego powieszono w berlińskim więzieniu we wrześniu 1944 roku.
Wilczy Szaniec, znajdujący się w lesie, obok wsi Gierłoż, 8 kilometrów na wschód od Kętrzyna, to obowiązkowe miejsce odwiedzin dla wszystkich miłośników historii II wojny światowej. Obiekt powstał w 1941 roku, by Hitler mógł stąd właśnie dowodzić wojskami podbijającymi ZSRR. Kwatera Adolfa Hitlera rozciągała się na obszarze 250 ha, ogrodzona była zasiekami. Wilczy Szaniec był doskonale zamaskowany. Na dachach budynków posadzono nawet krzewy i drzewa. W Wilczym Szańcu stworzono całe miasto wojskowe. Mieszkało tu nawet kilka tysięcy osób, zbudowano cały zespół fortyfikacji, w tym schrony, bunkry, baraki, lotniska, stację kolejową, system ciepłowni i wodociągów oraz urządzenia klimatyzacyjne.
Obecnie dawna kwatera wojenna Adolfa Hitlera to muzeum. Do dziś zachowała się tylko część budynków, niektóre w lepszym, inne w gorszym stanie. Można zwiedzać je po wyznaczonych szlakach, przy których ustawiono tablice informacyjne, lub wynająć przewodnika i wysłuchać jego szczegółowej opowieści. Do większości obiektów można swobodnie wejść. Zwiedzanie obiektu jest płatne.
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.
, tak samo jak nasz Jarosław ten od kotów...