Jezioro Legińskie znajduje się w dorzeczu rzeki Sajny. Co ciekawe, jeszcze w XVIII w. akwen miał całkiem inny kształt. Jezioro należy do Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Legenda mówi o zatopionym jachcie w jeziorze.
Jezioro w XVIII w. miało kształt zbliżony do prostokąta (mapa Enderscha), a współcześnie jego kształt przypomina nieforemny półksiężyc. Zmiana kształtu jeziora widoczna jest na współczesnej mapie (z roku 1979) – tam, gdzie było niegdyś jezioro występują tereny bagienne.
Akwen ma długość ok. 2,5 km, a największą szerokość ok. 1,5 km. Na południowo-wschodnim brzegu jeziora znajduje się rybaczówka. W tym miejscu jezioro jest najszersze. Odległość od rybaczówki do wyspy na jeziorze wynosi ok. 1 km. Na cieku wypływającym z jeziora już w średniowieczu (Grodzki Młyn) funkcjonował młyn wodny. Do jeziora wpływa woda z pobliskiego, położonego na wschodzie jeziora Widryńskiego.
W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości. Ma na to wpływ otulina leśna - lasy i zadrzewienia zajmują ok. 70% linii brzegowej. W jeziorze występuje sielawa. Woda jest bardzo przejrzysta, przy nurkowaniu należy uważać na zaczepy – zatopione drzewa po wycince lasu prowadzonej w 1964 na stromej skarpie przy wschodnim brzegu jeziora.
Płetwonurkowie bezskutecznie poszukują tu zatopionego jachtu admirała Fischera, ostatniego przed II wojną światową właściciela Łężan.
Na brzegu jeziora rozmieszczone są liczne kładki dla wędkarzy, z których można korzystać po wykupieniu pozwolenia na wędkowanie. Nad jeziorem nie ma ośrodków wypoczynkowych i zagospodarowanych plaż. Jezioro należy do Uniwersytetu w Olsztynie.
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.