KarwicaKarwica

Miejscowość na szlaku WJM
15 0 9622
Hotel Hotel Noclegi Noclegi Basen / spa Basen / spa Czartery Czartery Sklep spożywczy Sklep spożywczy Market / hipermarket Market / hipermarket Sklep branżowy Sklep branżowy Sklep żeglarski Sklep żeglarski Bankomat Bankomat Bank Bank Kantor Kantor Informat. turystyczny Informat. turystyczny Poczta Poczta Policja Policja Straż pożarna Straż pożarna Stacja paliw Stacja paliw Naprawa samochodów Naprawa samochodów Naprawa łodzi Naprawa łodzi Gastronomia Gastronomia Ośrodek zdrowia Ośrodek zdrowia szpital szpital Apteka Apteka Lekarz prywatny Lekarz prywatny

Wieś w pobliżu jeziora Nidzkiego. Nazwa wsi wywodzi się z języka pruskiego, w którym słowo „curvis” znaczyło „wół”, w miejscu dzisiejszej wsi archeolodzy znaleźli  ślady pruskiej osady. W wielowiekowej historii tej wsi szczególnie dramatyczne wydarzenia rozgrywały się tu przy końcu II wojny światowej – najpierw Armia Czerwona rozgrabiła i zniszczyła znaczna część mazurskiej wsi tak, że zostało w niej zaledwie kilka rodzin.

Wkrótce potem nadleśniczy Nadleśnictwa Karwica inżynier Marian Maskuliński i pomagający mu gajowy zostali zastrzeleni przez grupę maruderów niemieckich. Leśnicy zabezpieczali budynki leśne przed dewastacją, a maruderzy ukrywali się w okolicy. Ciała rozstrzelanych leśników ukryli pod mchem i gałęziami tak, że odnaleziono je dopiero po dwóch latach. Rosjanie szybko wytropili Niemców i ich rozstrzelali. Na miejscu odnalezienia ciał leśników ustawiono pomnik, a nadleśnictwo do dziś nosi nazwę – Maskulińskie. Popularna jest też nazwa Lasy Maskulińskie. Kolejne tragiczne wydarzenie w Karwicy rozegrało się 21 lutego 1946 roku - w czasie potyczki z podziemiem niepodległościowym koło Karwicy zginął szef Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Piszu ppor. Henryk Tarkowski. Okolice Karwicy zaczęto uważać za niebezpieczną, siedzibę nadleśnictwa z tego powodu przeniesiono do Rucianego.

Wieś stała się popularna i modna w latach 60. XX w.  Podobnie jak sąsiednie Krzyże tak i Karwicę odwiedzali artyści, wśród nich Andrzej Jarecki, który napisał piosenkę o chłopaku  czekającym na dziewczynę na stacji w Karwicy Mazurskiej. Bywał tu także reżyser Andrzej Żuławski z ówczesną żoną, aktorką Sophie Marceau, a przeżycia i mazurskie przemyślenia Żuławskiego znalazły odbicie w opowiadaniach ze zbioru „Perseidy” (wyd. 1999).

Dziś Karwica jest nadal bardzo popularna. Jest tu sporo kwater prywatnych (można wynająć domy). Kwatery prywatne są kameralne, przeznaczone zwykle dla niewielkiej liczby gości, podwórka zadbane, z miejscami na ogniska, grille, z małymi placami zabaw dla dzieci. Na uboczu wsi, w oddaleniu 1,2 km od jeziora - pensjonat oferujący gościom 40 miejsc noclegowych. Pensjonat nad jeziorem wypożycza sprzęt pływający (łódka i rower wodny), na miejscu można wypożyczyć m.in. kije do nording-walking. We wsi działa kilka sklepów i restauracja oraz kościół. Za Karwicą jest port Karwica, w którym  można wziąć prysznic napełnić butlę gazem, jest też miejsce do slipowania i zimowania łodzi. W sąsiedztwie portu jest plaża.

Karwica - zdjęcie
+ 26 zdjęć
ReklamaA1 - port 69
ReklamaA2 - Mazurska Jagnięcina