Czarci Ostrów to jedna z dwóch wysp na jeziorze Śniardwy (kiedyś jedna z ośmiu). Znana jest doskonale wszystkim żeglarzom ponieważ razem z sąsiednią wyspą Pajęczą służy jako punkt nawigacyjny w żegludze po tym jeziorze. Czarci Ostrów znajduje się około 1,5 km od zachodniego brzegu jeziora. Długość lądu to około 350 m, a szerokość 200 m.
Według dawnych podań teren ten stanowił miejsce kultu pruskiego plemienia Galindów. Znajdowały się tu usypane kurhany tego plemienia, co wskazuje na miejsce pochówku zmarłych i czczenie bóstw.
Niegdyś Czarci Ostrów miał również militarny charakter. Wyspę strategicznie wykorzystali Prusacy. W 1784 roku Fryderyk II Wielki wydał nakaz zaadoptowania wyspy pod ufortyfikowane magazyny. Wygląd terenu zmienił się znacznie. Uformowano bowiem ziemię w strome nasypy. W sześciu miejscach urządzono szańce pod armaty. Całość terenu dodatkowo jeszcze otoczono wałem. W centralnej części wybudowano duże piętrowe spichlerze na żywność. Obok spichlerzy stanęły koszary i budynek dla oficerów. Po drugie stronie wyspy znajdowała się spora piekarnia. Obok niej powstała również mała pralnia. Na południowo-zachodnim krańcu Czarciego Ostrowa funkcjonował niewielki port.
W 1843 r., po decyzji o budowie Twierdzy Boyen, wyspę opuszczono. Zabudowania i fortyfikacje pomału popadały więc w ruinę. Pozostały po nich resztki fundamentów i wały obronne. W 2004 roku Wojewódzki Konserwator Zabytków w Olsztynie wpisał pozostałości fortu do rejestru zabytków.
Czarci Ostrów został również opisany w dwóch książkach Zbigniewa Nienackiego: Pan Samochodzik i Winnetou (1976) oraz Pan Samochodzik i Niewidzialni z (1977). Według mazurskich legend na wyspie zakopany jest wielki skarb, który należał do diabła.
Serwis mazury24.eu nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy i opinii. Prosimy o zamieszczanie komentarzy dotyczących danej tematyki dyskusji. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe, naruszające prawo będą usuwane.